بسیاری
از صاحبنظران بر این باورند که انقلاب اسلامی گفتمان و الگوی نوینی را
پدید آورده که بُعد نرم آن بر سایر ابعاد ترجیح یافته است. این واقعیت به
سبب احیای نظام ارزشی مبتنی بر ویژگی فرهنگی، هویت نوینی را در مردم ایران
شکل داده که متمایز از هویت سایر ملل مسلمان است. نظام سلطه برای رسوخ در
هویت فرهنگی مردم ایران و ایجاد فاصله بین ملت و نظام ایران، باید ابعادی
را آماج قرار دهد که جمهوری اسلامی ایران از آن به عنوان رمز ماندگاری و
افزایش قدرت نفوذ خویش بهره میگیرد؛ ابعادی مانند هویت فرهنگی، جذابیت
الگوی سیاسی حکومت، اعتماد عمومی، روحیه ملی، حمایتهای مردمی، کارآمدی و
مقبولیت نظام سیاسی و احساس فراگیر امنیت پایدار اجتماعی. این شاخصها
میتواند برخی از ابعاد قدرت نرم جمهوری اسلامی باشد که مورد هدف دشمنان
نظام قرار گرفته است.
تاریخ انقلاب اسلامی از آغاز تاکنون گواهی میدهد
که دولتهای غربی بویژه امریکا تمامی گونههای براندازی سخت از جمله شورش،
کودتا و جنگ نظامی را در دهه اول تجربه کردند. لیکن ایستادگی و مقاومت ملت
ایران تحت رهبری حضرت امام خمینی (رضوانالله علیه) قدرتهای مستکبر را به
این واقعیت رساند که استفاده از گزینه سخت و نظامی نمیتواند در برابر
ایمان و اعتقاد ملت ایران کارامد باشد، بلکه برعکس؛ موجبات تقویت بیشتر
روحیه ملی و همبستگی هر چه بیشتر ملت این کشور را فراهم میآورد و بر
بدبینی و کینه بیشتر مردم ایران نسبت به غرب و دولتهای غربی میافزاید.
چنین شد که به ناچار بر شکست خود در راهبرد رویارویی سخت با نظام جمهوری
اسلامی اعتراف کردند. پس از آن، آنان با رویکرد جدید و در قالب بهرهگیری
از روشهای نرم اهداف خود را پیگیری کردند؛ امری که رهبری معظم انقلاب حضرت
امام خامنهای (دامت برکاته) از همان آغاز دهه هفتاد با ادبیات و تعابیر
مختلف نظیر تهاجم فرهنگی، ناتوی فرهنگی و شبیخون فرهنگی و اخیرا جنگ نرم
خطر آن را گوشزد کردند و مسئولان نظام را به چارهاندیشی در برابر آن
فراخواندند.به باور بسیاری از تحلیلگران سیاسی، انتخابات 22 خرداد 88 ریاست
جمهوری ایران، انتخاباتی شگفت انگیز، کم نظیر و پر اهمیت بود؛ چه درآن
انتخابات حدود 85 درصد از ایرانیان با رفتن به پای صندوقهای رأی در آغاز
چهارمین دهه انقلاب خویش، همانند انتخابات 12 فروردین سال 58، دگرباره
«مقبول و مردمی» بودن نظام جمهوری اسلامی ایران را به نمایش گذاشتند.
«شگفتانگیز» بودن انتخابات 22 خرداد بویژه از آن رو بود که سه دهه پس از
وقوع انقلاب اسلامی اغلب ایرانیان داخل و خارج کشور، اعم از هر قشر و مذهب و
گروه و قوم و دستهای، نشان دادند که گذشت زمان و فزونی فاصله زمانی از
وقوع انقلاب اسلامی و از برگزاری اولین همهپرسی نظام در سی سال پیش، نه
تنها آنها را از شرکت در کنشهای سیاسی و انتخاباتی خسته نکرده است، بلکه
تمایل و رغبت آنان را برای چنین کنشهایی دو چندان ساخته است.بسیاری از
مراکز تصمیمساز غربی درآغاز دهه چهارم انقلاب اسلامی و همزمان با انتخابات
دهم ریاست جمهوری اسلامی بر این باور بودند که ایران هستهای را باید
پذیرفت و در امور داخلی ایران نباید دخالت کرد. موقعیت ممتاز ایران در
فناوری هستهای، موفقیت تأثیرگذار نظام جمهوری اسلامی ایران در منطقه
خاورمیانه و دست برتر ایران در مذاکرات هستهای در سال 1388، نمونههایی از
آن است. حماسه حضور ملت ایران در 22 خرداد 1388میتوانست به عنوان فرصت
طلایی تیر خلاصی به پروژههای مختلف رویارویی غرب با ایران باشد.